Hoeveel uranium heeft een kerncentrale nodig?
Auteur: Alles Over Solar - 4 oktober 2022
Een kernreactor werkt op een mengsel van ongeveer 96 procent onsplijtbaar (238) en 4 procent wel splijtbaar (235) uranium. Dit mengsel noemen we splijtstof. Per jaar gebruikt EPZ zo’n tien ton splijtstof.
Uitgaande van het huidig uranium gebruik, dat 67.000 ton per jaar bedraagt, zou er voldoende uranium beschikbaar zijn voor ongeveer 50 jaar.
Eén kilogram uranium (U235) levert bijna 23 miljoen kWh elektriciteit op: genoeg om bijna zeven duizend huishoudens een jaar van stroom te voorzien. De energie die uranium in zich heeft, wordt voor ongeveer 35 procent omgezet in elektriciteit (rendement).
Volgens de in Londen gevestigde World Nuclear Association is vanaf 1945 tot 2019 in totaal wereldwijd bijna 3 miljoen ton uranium gewonnen (zie tabel 1). Volgens een rapport van 23 december 2020 van het Nucleair Energie Agentschap (NEA) in Parijs zijn de bewezen en geschatte voorraden uranium 3,8 miljoen ton.
Niet alleen voor een groot deel van het verrijkte uranium zijn we afhankelijk van Rusland, ook voor de grondstof zelf. 60 procent van het uranium komt uit Rusland of Kazachstan.
Hoeveel energie levert het op? Een beetje kerncentrale levert tussen de 1000 en 1500 megawatt aan vermogen. Het Nederlandse elektriciteitsnet wordt gevoed met ongeveer 17.000 MW. Dat is het opgestelde vermogen; het verbruikte vermogen ligt lager en schommelt afhankelijk van de tijd op de dag en de dag in het jaar.
Een molen van 150 meter hoog met een rotordiameter van 120 meter heeft een maximaal vermogen van ongeveer 4 MW. Dan wordt het sommetje: 4 MW x 0,35 x 8765 uur = 12,3 GWh per jaar. Dan heb je dus 341 windturbines nodig om een kerncentrale te vervangen.
Ongeveer tweederde van het radioactief cesium dat vrijkwam betrof cesium-137, dat een halveringstijd heeft van 30 jaar. Dichtbij de centrale zijn de gevolgen daarvan dus nog tot op de dag van vandaag merkbaar.
Die kerncentrale van 1000 MWe genereert jaarlijks 200 tot 300 m3 laag en middelactief afval. Dat is vooral afkomstig van overschoenen, beschermende kleding, glaswerk van het laboratorium, defecte apparatuur, stoffen uit de ionenwisselaars en dergelijke.
